Mıknatıs en yalın tanımla; Güney ve
Kuzey kutbu olarak isimlendirilen iki farklı ucunda manyetik alan oluşturan,
"sadece belirli metaller üzerinde etki gösteren" özel bir malzeme
çeşididir. "Mıknatıslanma etkisi" olarak tanımlanan ve tamamen
kendine has bir özelliğe sahip olan bu malzemeler eş kutularında birbirini
itmekte, zıt kutuplarında ise birbirini çekmektedir. Mıknatısların genel olarak
tüm metalleri bahsi geçen kutuplar yönünde birbirini çektiği düşünülse de; bakır
veya alüminyum gibi metallerde mıknatıslanma etkisi görülmez.
Mıknatısların manyetik alanından etkilenen yani mıknatıslanma özelliğine sahip
olan en bilindik metaller; demir, kolbalt ve nikeldir.
- Yerkürenin manyetik alanına paralel konumlanmışken çok şiddetli darbeye maruz kalmak
- Metali ısıttıktan sonra soğuturken yerküre manyetik alanı yönünde çevirmek
- Mıknatıs özelliğine sahip olan bir malzemeye sürtmek ve/veya uzun süre temas ettirmek
Ferromanyetik özelliğe sahip olan yani bağıl manyetik geçirgenliği
belirli bir değerin üzerinde olan metaller, doğal süreçle mıknatıs haline
gelmiş olan "mıknatıs taşları" ile uzun süre temas ettiğinde veya bu
taşlara sürtündüğünde birer sabit mıknatıs haline dönüşür. Sabit mıknatıslar bu
şekilde bir defa mıknatıslandığında, artık bir mıknatıs haline dönüşür ve bu
tip mıknatıslar "sabit mıknatıs" şeklinde tanımlanır. Ayrıca cismin
etrafına sarmal şeklinde kablo sararak ve bu kablonun iki ucuna da akım
vererek, cismin "elektromıknatıs" haline gelmesi sağlanabilir.
Elektromıknatısların kuvveti çok yüksek seviyelere ulaşabilmekte ve ayrıca
cismin mıknatıs özelliği sadece kablodan akım geçtiği sürece mevcudiyetini
korumaktadır. Yani kablodan geçen akım kesildiğinde, cisim de mıknatıssal
özelliğini kaybetmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder